Is motivatie belangrijk om succes te hebben? En passie? Of draait het soms helemaal om positief denken?

De antwoorden op deze vragen zijn: ja, ja, ja en tegelijkertijd nee, nee, nee! Zo’n tegenstrijdig antwoord schreeuwt natuurlijk om een verklaring.

Zelfs de meest succesvolle mensen zijn niet altijd gemotiveerd om te doen wat ze moeten doen. Lang niet elke topper bruist altijd van de passie. Ik kan me zelfs voorstellen dat succesvolle mensen regelmatig momenten beleven waarop ze denken:

“Gut waar ben ik toch mee bezig, zal ik er maar de brui aan geven?”

Positief denken is ook niet alles

Hebben grote kampioenen na een nederlaag een positieve instelling? Ik vermoed het omgekeerde. Mijn ervaring met succesvolle mensen is juist dat ze een ontzettende hekel aan verliezen hebben. Ook met ‘de pest erover in hebben’ overtreffen deze toppers me ruimschoots. Sommigen staan zelfs een potje te janken en anderen gaan helemaal uit hun dak van ergernis.

Er zijn beroemde sprekers en acteurs die stik nerveus zijn en zelfs moeten overgeven voor hun optreden. Anderen twijfelen constant aan zichzelf. Dat klinkt bepaald niet positief. Toch?

Mijn probleem is juist dat ik niet kan huilen als ik bijvoorbeeld een spelletje of een wedstrijd verlies. Toegegeven, ik ben dan ook eventjes minder vrolijk, maar heb er vrede mee. Ik haal mijn schouders op en denk “Och het is maar een spelletje!” Ik ben op zulke momenten heel goed in relativeren. Veel toppers zijn dat juist niet.

Veerkracht is een bekende succesfactor. Niet opgeven en ondanks tegenslagen doorgaan. Lees hierover meer…

Wat toppers beter dan anderen begrijpen

Maar wat toppers als geen ander begrijpen is dat ze gewoon moeten werken. Of denk je soms dat talent alleen voldoende is? Dat een sportman of -vrouw nooit hoeft te trainen? Of dat Sven Kramer flierefluitend de hele zomer doorbrengt ergens op een exotisch strand?

Vast niet. Sven begint al weer vroeg in het seizoen en traint ontzetten hard. Ik durf er vergif op in te nemen dat hij niet positief glundert als hij totaal is uitgeput van alle inspanningen.

Soms is een topprestatie leveren een beetje doodgaan. Ren maar eens 800 meter of 1500 meter op volle snelheid. Dan snak je naar adem en ziet het zwart voor je ogen. Ken jij nog die beelden van Ellen van Langen die in Barcelona goud won op de 800 meter? Ze kon haast niet meer op haar benen staan.

Een succesvolle schrijver verklapte ooit in een interview:

“Mijn werk is schrijven en dat is dus wat ik elke dag doe. Het maakt niet uit of ik zin heb of niet. Ik doe het gewoon!”

Precies zoals alle andere mensen die dagelijks naar hun werk gaan. Of kun jij het je veroorloven om te zeggen:

“Hm… ik ben vandaag niet gemotiveerd. Ik blijf lekker thuis!”

Wellicht dat je er een enkele keer mee wegkomt, maar eerder vroeg dan laat loop je tegen de lamp. Succes boek je er zeker niet mee.

Actie ondernemen

Positieve gedachten, visualisatie, affirmaties en jezelf lekker voelen stellen helemaal niets voor als je verzuimt te doen. Alléén met positief denken leer je niets en komt nog minder van de grond. Zo eenvoudig is het. Succes is vooral een kwestie van actie ondernemen en niet van vrolijke gedachten.

Trouwens aardige kans dat de meeste mensen zich het prettigst voelen in hun vrije tijd. Bijvoorbeeld als ze in de zon liggen te bakken op een exotisch strand of met hun vrienden aan de bar hangen. Bedenk maar iets wat je leuk vindt. Het geeft lekkere gevoelens. Maar te lang bakken en hangen is de verkeerde weg naar meer succes.

Vrijwel niemand voelt zich prettig op momenten waarop ze hun grenzen proberen te verleggen. Ze zeggen toch niet voor niets dat je uit je comfortzone moet komen? Het geeft voeding aan angstgevoelens en onzekerheid. Desondanks doen mensen het toch.

Woody Allen zei ooit: “Tachtig procent van succes is gewoon verschijnen.” En die andere twintig procent heeft inderdaad met je instelling te maken. Dus vandaar ja, ja, ja en nee, nee, nee.