Mensen bedienen zich van allerlei ‘verborgen boodschappen’ in hun communicatie. Wat is daarvan de betekenis en hoe voorkom je ongewenste signalen af te geven?

Wanneer wij met anderen spreken maken wij regelmatig gebruik van allerlei verborgen boodschappen. Wij zeggen dingen zonder er zelf erg in te hebben wat wij precies zeggen. Voordat we het weten bevinden wij ons op een glibberig pad bezaaid met voetangels en klemmen. In dit artikel lees je over veel voorkomende zegswijzen en hun (verborgen) betekenis.

Ik ga het met mijn baas overleggen

Een klant hoort de prijs van een product of dienst en reageert meteen met “Zoveel? Denk je dat ik gekke Henkie ben. Dat ga ik niet betalen hoor!” De verkoper probeert het nog even met wat extra argumenten. Maar als dat niet lukt zegt hij:

“Ik mag niet zomaar iets van de prijs afhalen. Ik moet dat met mijn baas overleggen!”

Vanaf dat moment speelt de verkoper een verloren wedstrijd. Want de klant hoorde:

“Jij gaat je baas om een stevige korting vragen. Die heb ik alvast in mijn zak!”

Ook andere reacties, zoals “normaal geven wij geen korting hoor!” Hebben hetzelfde effect. De klant denkt: “Kassa! Doe maar even niet normaal!”

Ja, maar…

Iemand geeft je een compliment en gaat vervolgens verder met ‘maar’ of ‘ja, maar’. Als je dit hoort, doet alles wat voor de ‘maar’ kwam er weinig meer toe. Je spitst je oren en hoort alleen nog maar wat de ander na de ‘maar’ zegt. Het woordje ‘maar” zet je op scherp. Je verwacht iets vervelends te horen. Bijvoorbeeld:

“Je hebt goed je beste gedaan, maar ….”

Of:

“Het was een goed voorstel, maar…”

Er zit een tegenspraak in wat de ander vertelt. Men verraadt deze tegenspraak met het magische woord ‘maar’. Waarom zegt de spreker eerst dat hij je aardig vindt? Is dit omdat hij bang is je te kwetsen? Of wil hij het leed op voorhand al wat verzachten?

Het voelt ongemakkelijk aan. Pas dus op met het woordje ‘maar’. Helaas zit het er stevig bij ons ingebakken. Het is een hele toer het woord ‘maar’ te vervangen door ‘en’.

Tip. Je kan het woord maar ook anders gebruiken. Door de negatieve uitspraak voor de maar te zetten. Bijvoorbeeld: “Dit model is inderdaad duurder, maar daar krijgt u ook veel meer voor terug!” Op die manier verliest alles wat voor de maar is gezegd aan kracht. Maar 😂 dat is precies wat je wil bereiken!

Echt waar, eerlijk gezegd

Waarom benadrukken sommige mensen wat ze beweren met de woorden “echt waar”, “eerlijk gezegd” of “ik zweer..”? Was alles wat ze daarvoor vertelden dan gelogen? Of zijn ze nu – eindelijk – wel een keertje eerlijk?

In feite haalt de spreker hiermee een deel van zijn verhaal onderuit. Voor veel mensen zijn dit louter stopwoordjes. Ga er eens op letten hoe vaak je deze woorden gebruikt. Als je ze uit je vocabulaire weet te bannen kom je geloofwaardiger over.

Ik heb het beste met u voor…

Houd in je achterhoofd dat je verkoper bent. Er zijn bosjes mensen die verkopers met enig wantrouwen tegemoet treden. Wat gaat er in ze om als de verkoper beweert dat hij in hun belang handelt? Je hebt dit wel eens gehoord:

“Ik doe het alleen maar omdat het goed is voor u.”

Wat een opofferingsgezindheid! Het lijkt wel alsof deze verkoper vertegenwoordiger is van een liefdadige instelling! Of heeft degene die dit zegt een verborgen agenda? Neem er eventjes rustig de tijd voor om te ontdekken wat de ander precies voor ogen heeft. Stel vragen en probeer er achter te komen wat de werkelijke bedoelingen van de spreker zijn.

Anderzijds: gebruik dit soort zinnetjes dus niet als je iemand van jouw standpunt probeert te overtuigen. De ander is extra op zijn hoede en de kans is groot dat de poging mislukt.

Ik wil u niet tegenspreken hoor, maar…

Zelf werd ik ooit op een hilarische manier met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik was op stap met een artsenbezoeker. Wij kwamen de spreekkamer van de huisarts binnen. Ik vertelde dat mijn aanwezigheid er alleen maar was om eens te kijken hoe het allemaal in z’n werk ging en voegde eraan toe:

“Ik houd mijn mond!”

De arts reageerde direct met:

“Dat is de eerste keer dat u iets zegt”.

Ik gaf hierop lachend een reactie en hij zei met een brede grijns:

“En dit is de tweede keer!”

Het zal je niet verbazen dat ik de rest van het gesprek mijn kaken stijf op elkaar hield en geamuseerd toekeek. Het was een bijzonder aardige man! In dit soort gevallen zeggen mensen eigenlijk

“Ik wil het niet, maar doe het toch!”

Een aandachtige toehoorder heeft de tegenspraak snel in de gaten en is dus extra alert op hetgeen je gaat zeggen.

Bewust en onderbewust

Veel van dit soort uitspraken zijn terug te voeren op het gevecht dat ons ‘bewuste zelf’ voert met ons ‘onbewuste zelf’. Onbewust denk je iets en je wilt het eigenlijk niet zeggen. Helaas: voordat we er erg in hebben zijn de woorden uit onze mond ontsnapt.

Dat doet mij weer denken aan het aloude gezegde: “Spreken is zilver en zwijgen is goud!” Dat geldt ook (of juist?!) voor verkopers.